تیلر ( تراکتور دو چرخ)

تیلر یا تراکتور دو چرخ به نوعی از ماشین آلات کشاورزی گفته می شود که دارای دو چرخ می باشد

همچنین؛ توسط دست هدایت می شود و در دسته شخم زن قرار می گیرد

و دارای وزنی سبک می باشد.

به دلیل اینکه در مناطق کشت برنج در کشورهایی مانند؛

ژاپن و آسیای شرقی تراکتورهای دستی دارای تیلر دوار و یا خاک همزن بوده اند تراکتور های دو چرخ را تیلر نیز نامیده شد.

همچنین دارای قابلیت نصب بسیاری از ادوات را دارا می باشند.

ادواتی از قبیل خاک همزن، گاوآهن، شیار ساز، ماله و تریلی، تلمبه و سمپاش قابل نصب بر روی تراکتور دو چرخ می باشد.

↙ از لحاظ مصرف سوخت به دو نوع کولتیواتور بنزینی و کولتیواتور دیزلی تقسیم بندی می شود.

کولتیواتور های بنزینی برای استفاده در زمین های کوچک و معمولا تا چند هزار متر استفاده می شوند اما؛

نوع کولتیواتوری دیزلی برای عملیات خاکورزی در زمین های تا چند هکتار قابلیت کاربرد دارد.

انتقال توان از موتور به تیغه های خاک ورز طریق گیربکس یا تسمه صوزت می گیرد.

تیلر های تسمه ای که بیشتر با سوخت بنزینی هستند برای زمین های مناطق شمال کشور کاربرد دارند.

وزن کم، مانور دهی بالا، قابلیت حمل در صندوق ماشین سواری، قیمت پایین از ویژگی های نوع تسمه ای بنزینی می باشد.

نوع  گیربکسی آنها قابلیت کار در زمین های سخت تر و حجم کار بالاتر را دارند.

ادوات مختلفی به همراه این نوع شخم زن ها استفاده می شود.

از ادوات پر کاربرد تیلر روتیواتور، گاواهن، نهر کن ، مرزکش ، ماله خاک صاف کن ، گاری یا تریلی، دروگر تیلری، سمپاش تیلری، پمپ آب می باشد.

جالب است بدانید که؛

به تازگی به طراحی یک دستگاه تیلر دوار متناسب با توان تراکتور باغی مدل 390 OTM ساخت شرکت تراکتورسازی ارومیه پرداخته شده است.

در طراحی انجام یافته ، با محاسبه کار مخصوص کل تیلر دوار که برابر است

با مجموع کار مخصوص استاتیکی و کار مخصوص دینامیکی تیلر دوار و مقایسه آن با کار قابل انجام توسط

تراکتور، عرض آن متناسب با ترکتور معین شد که این عرض 100 cm می باشد.

همچنین مشخص شد که تراکتور باغی 930 OTM برای یک تیلر دوار با عرض کار cm 100 و عمق کار cm 10 ،

فقط در دنده های 1و2 سنگین قادر به کشیدن آن است.

سپس جعبه دنده 2 دنده ای برای آن در نظر گرفته شد که قادر به تامین دو سرعت rpm396 در دنده 1 و rpm169 در دنده 2 در روتور  می باشد.

برخی روش های تولید صنعتی گاز نیتروژن

در اکثر صنایع جهت تولید گاز نیتروژن از هوا برای مصارف صنعتی از دو روش :

مایع سازی هوا و جداسازی هوا استفاده می کنند.

جداسازی هوا فرایندی است که در طی آن گاز های سازنده هوا از یکدیگر جدا می شوند.

(در واقع هوا بطور عمده از دو عنصر نیتروژن (78%) و اکسیژن (21%) تشکیل شده است)

این فرآیند به یکی از دو روش جذب سطحی(PSA) یا  فیلتر کردن(روش غشایی) آن صورت می گیرد.

روش مایع کردن هوا (روش کرایوژنیک Cryogenics)

قدیمی ترین روش تولید نیتروژن می باشد که در سال ۱۸۹۵ توسط مهندس آلمانی کارل فون لینده توسعه داده شد.

محدوده دمای کرایوژنیک از 150- درجه سلسیوس تا صفر مطلق تعیین شده است.

در  دهه ی ۱۹۸۰روشهای جایگزینی برای تولید گاز ازت در محل مانند روشهای PSA و جداسازی غشایی عملیاتی شدند،

توانستند در زمینه ی تولید نیتروژن با روش کرایوژنیک رقابت کنند.

در ابتدا این روشهای جایگزین، تنها قادر به تولید نیتروژن با ظرفیت و خلوص پایین بودند،

اما امروزه با توسعه ی این روشها امکان تولید گاز نیتروژن در ظرفیتها و خلوص متنوعی امکان پذیر شده است و به دلیل صرفه ی اقتصادی بالای این روشها، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته اند.

جدا سازی اکسیژن هوا به روش جذب سطحی با تناوب فشار

در این روش، ابتدا هوا توسط کمپرسور فشرده شده و پس از عبور از خشک کن

و تله آبگیر درصد بالایی از رطوبت و روغن معلق  موجود در هوای فشرده حذف میشود.

سپس با عبور هوا از میکروفیلترهای سری شده رطوبت و روغن باقی مانده ی آن نیز کاملا جذب شده و هوایی کاملا خشک و فشرده  وارد فیلتر مولد نیتروژن میشود.

این فیلتر حاوی کربنهای مخصوصی بنام کربن مولکولارسیو( CSM ) با سطوح متخلخل کاملا منظم با قطر حفرات حدودا ۴ انگسترومی میباشد.

در یک نوشتار به زودی این روش را بطور مفصل شرح خواهیم داد.

روش کرایوژنیک(کلدباکس)

این روش یکی از قدیمی ترین روش تولید گاز نیتروژن(ازت) میباشد.

در این روش ابتدا هوا برای حذف آلاینده ها تصفیه شده و وارد کمپرسور می شود.

در ادامه هوای فشرده را تا مایع شدن سرد میکنند، سپس این مایعات با دمای جوش متفاوت وارد ستون تقطیر میشود.

به کمک این فرایند میتوان گازهایی با خلوص بالا تولید کرد.

فرایند جداساز برودتی نیاز به مبدل های گرمایی خاص و ستون های جداساز با راندمان بالا دارند.

این روش جداسازی در حال حاضر یکی از پرهزینه ترین و کار آمدترین روش های تولید با ظرفیتهای بالای اکسیژن، نیتروژن و آرگون مایع و گازی در صنعت می باشد.

واحدهای جدا ساز با استفاده ازچند ستون تقطیر فرایند تولید گازهای مختلف با خلوص بالاازهوای فشرده را انجام می دهند.نوع فرایند جداسازی بر اساس مقدارخلوص وجریان محصول می تواند متفاوت باشد.

روش جداسازی غشایی

جداسازی هوا به دو جریان نیتروژن خالص و جریان هوای غنی از اکسیژن با استفاده از غشاءهای الیاف توخالی از اوایل سال۱۹۸۰به صورت تجاری انجام شد.

جداسازی مخلوط های گازی توسط غشاء در دهه های اخیر، از آزمایشگاه ها به صنایع رسیده و نقش مهمی در جایگزینی روش های سنتی و مرسوم ایفا میکند.

اغلب غشاهای بکار رفته پلیمری و آلی هستند و گزینش پذیری قابل قبولی را فراهم میکنند.

از غشاهای غیر آلی میتوان به آلیاژهای پالادیوم، سرامیکی و زئولیتها اشاره کرد.

آلیاژ پالادیوم چند سالی است که در مقیاس صنعتی برای تولید هیدروژن با خلوص بالا استفاده میشود.

لازم به ذکر است؛ مکانیزم جداسازی توسط غشاها به میزان حلالیت گاز در محلول،

سینتیک واکنش شیمیایی محلول با گاز، نفوذ از حفرات غشاء و نفوذ از محلول بستگی دارد.